بیست و هفت هفتگی

نازنین ترین مامان، حالا بیش از شش ماهه که داریم با هم نفس می کشیم، روزها رو آروم آروم طی کردیم و رسیدیم به روزهایی که حسابی داری حرکت می کنی و هر روز بیشتر حرکتها و شیطونیهاتو احساس میکنم، حالا دو سه هفته ای هست که دیگه حسابی معلوم شدی، هر کسی با یه کمی دقت می تونه بفهمه که تو هستی...، 

حالا من و بابایی کلی باهات حرف میزنیم، برات شعر می خونیم  و آرزو می کنیم که این دو سه ماه راحت بگذرن و برسیم به روز قشنگه اومدنت... عزیز مامان هر چقدر خواستی می تونی حرکت کنی و لگد بزنی، ببخشید که دلم یه کم تنگه برات... یه عالمه دوست دارم عزیزم... :-*